Psychotherapiepraktijk Carreira Y Lopez

Aanmelding en contact

Uit veiligheidsoverwegingen en voor uw privacy is het niet meer mogelijk om u per email of middels een contactformulier aan te melden. 

Aanmelding is enkel telefonisch mogelijk. Kijk voordat u zich aan wilt melden of er geen aanmeldstop is onder de tab Praktisch/Wachtlijsten!! Als er een aanmeldstop is, kan ik niet op de wachtlijst plaatsen.

U kunt de praktijk bereiken op onderstaand nummer. Indien ik niet in de gelegenheid ben de telefoon te beantwoorden kunt u een bericht achterlaten, waarna ik u zo spoedig mogelijk terug zal bellen. Vergeet u niet uw eigen telefoonnummer en de reden waarom u belt erbij te vermelden:

045 - 7 111 533

U kunt pas een afspraak voor een intake maken als u beschikt over een geldige verwijsbrief! 

Na het maken van een afspraak dient u vervolgens vóór de intake een behandelovereenkomst met mij te hebben afgesloten. 

Meer informatie over de werkwijze vindt u hier* en meer informatie over de behandelovereenkomst vindt u hier*

Praktijklocaties en openingstijden

Hoofdvestiging: Boslaan 9 - 6371 CN  Landgraaf 

(ingang via Dennenlaan).              

Op deze locatie geef ik individuele therapie.

De praktijk is geopend op werkdagen van 09:00 uur tot 17:00 uur. In verband met 

de privacy van cliënten kunt u alleen na telefonische afspraak de praktijk bezoeken. 

Nevenlocatie: De groepspsychotherapie wordt elders in Landgraaf gegeven. Deze locatie voldoet aan de normen die RIVM stelt inzake Corona (o.a. de mogelijkheid ruim afstand van elkaar te houden en met een adequate ventilatie).

Huisregels 

1.  In de praktijk geldt een absoluut rookverbod (ook voor e-sigaretten).

2.  Uitgangspunt is dat er op het moment dat uw afspraak gepland is er geen andere cliënten op de praktijk zijn. Daarom dient u stipt op tijd te komen en in ieder geval niet eerder aan te bellen.

3.  Voor groepspsychotherapie gelden aanvullende regels, deze worden aan de cliënt vóór de eerste sessie uitgereikt of toegezonden via het beveiligde cliëntenportaal van Praktijkdata.

Waarneming tijdens afwezigheid.

Bij planbare afwezigheid (vakanties en langdurige ziekte) maak ik met iedere cliënt afzonderlijk afspraken over eventuele noodzakelijke en/of wenselijk waarneming bij/door een collega. Los daarvan zal een cliënt die in acute crisis komt te verkeren in beginsel altijd zijn huisarts - of buiten kantoortijden de huisartsenpost - moeten bellen voor hulp, daar een vrijgevestigde praktijk zoals die van mij niet geëquipeerd is voor crisis-situaties. 







Cliënte 35-40 jaar:

„Ik had al eerder therapie gehad voordat ik hier begon. Ook nu begon ik met individuele therapie, maar al snel ben ik overgestapt naar een groep. Daar heb ik ruim 2 jaar in gezeten. In het begin vond ik het heel moeilijk en vroeg mij vaak af waar ik in terecht was gekomen. De eerste maanden heb ik eigenlijk alleen maar geluisterd en nauwelijks zelf wat gezegd. Pas later werd mij duidelijk dat dit vooral kwam door mijn weerstanden. Ik ben er nu uit en kan zeggen dat de groep een van de  moeilijkste dingen was wat ik ooit heb gedaan, maar ook dat het het beste is wat ik in mijn leven heb ondernomen en heb meegemaakt. Ik ben echt veranderd. Voor ik met de groep begon liep ik iedere keer vast in mijn werk en in relaties. Ik begon telkens met goede moed, maar steeds liep ik vast en werd daar steeds hopelozer van. Ik weet nu beter wat mijn grenzen zijn en waar ik wel en waar ik beter niet aan kan beginnen. Vooral door de confrontaties in de groep (en met mijzelf) werd mij langzaam duidelijk hoe ik mijzelf steeds in zo’n moeilijke positie bracht en waar dat vandaan kwam. Ik noem het confrontaties, maar eigenlijk was het gewoon eerlijkheid: de groepsleden reageerden op wat ik zei en deed. Ik zal nooit vergeten dat toen ik eens zei dat ik niet boos was, de groepsleden langzaam begonnen te lachen. Eerst glimlachen en toen steeds harder (en het was geen uitlachen): ik was blijkbaar overduidelijk wel boos, maar had het zelf niet eens in de gaten.

Dat was trouwens ook heel apart: soms kon het er heftig aan toegaan en er is heel wat afgehuild, maar soms werd er ook echt gelachen. Nu ik dit opschrijf en er weer aan terugdenk besef ik hoe bijzonder het eigenlijk was: een plek waar je zo eerlijk kunt zijn. 

Ik mis het soms gewoon."