Klachten en geschillen

Algemeen

Op de behandeling, mijn werkzaamheden zijn tal van wettelijke regels en verplichtingen van toepassing. Zoals de WGBO (Wet op de Geneeskundige Behandelovereenkomst) waarin is vastgelegd aan welke eisen de behandelovereenkomst die ik met u afsluit moet voldoen; de wet bescherming persoonsgegevens (Wbp) die de bescherming van uw persoonsgegevens die ik over u bewaar regelt en de beroepscode voor psychotherapeuten die als leidraad dient voor het beroepsmatig handelen van de individuele psychotherapeut.

In mijn werk streef ik ernaar mijn uiterste best voor cliënten te doen en daarbij te handelen naar alle regels en richtlijnen die op mijn beroepsgroep van toepassing zijn. Toch is het mogelijk dat een cliënt ontevreden is, dan wel dat er een keer iets niet goed gaat. In dat geval is het van belang dat de cliënt mij - liefst zo snel en zo volledig mogelijk - aangeeft wat de oorzaak van de ontevredenheid is, dan wel wat er niet goed is gegaan. De ervaring leert dat in de meest gevallen dit dan naar tevredenheid opgelost of gecorrigeerd kan worden (overigens is het een heel normaal verschijnsel dat een cliënt op enig moment in de behandeling boos wordt op de therapeut. Dit kan - vooral bij cliënten die moeite hebben met boosheid of juist moeite hebben om hun boosheid onder controle te houden - voor de therapie heel waardevol zijn).

Voor deze situaties ben ik verplicht volgens de wet een klachtprocedure te hanteren. Voor het geval een klacht niet naar tevredenheid wordt opgelost, kan een cliënt een klacht indienen bij de Klachtencommissie van mijn beroepsvereniging (LVVP) of contact opnemen met de Klachtenfunctionaris van de LVVP.

Daarnaast - of daarna - kan een klacht ingediend worden bij de Geschillencommissie voor de vrijgevestigde GGZ-praktijken, waar ik eveneens uit hoofde van mijn lidmaatschap van de LVVP bij aangesloten ben. U kunt er ook voor kiezen om een klacht in te dienen bij het tuchtcollege voor de gezondheidszorg.

Meer informatie over klachten en geschillen kunt u hier* vinden.

(*: als u op deze tekst klikt opent een nieuwe pagina)

Cliënte 35-40 jaar:

„Ik had al eerder therapie gehad voordat ik hier begon. Ook nu begon ik met individuele therapie, maar al snel ben ik overgestapt naar een groep. Daar heb ik ruim 2 jaar in gezeten. In het begin vond ik het heel moeilijk en vroeg mij vaak af waar ik in terecht was gekomen. De eerste maanden heb ik eigenlijk alleen maar geluisterd en nauwelijks zelf wat gezegd. Pas later werd mij duidelijk dat dit vooral kwam door mijn weerstanden. Ik ben er nu uit en kan zeggen dat de groep een van de moeilijkste dingen was wat ik ooit heb gedaan, maar ook dat het het beste is wat ik in mijn leven heb ondernomen en heb meegemaakt. Ik ben echt veranderd. Voor ik met de groep begon liep ik iedere keer vast in mijn werk en in relaties. Ik begon telkens met goede moed, maar steeds liep ik vast en werd daar steeds hopelozer van. Ik weet nu beter wat mijn grenzen zijn en waar ik wel en waar ik beter niet aan kan beginnen. Vooral door de confrontaties in de groep (en met mijzelf) werd mij langzaam duidelijk hoe ik mijzelf steeds in zo’n moeilijke positie bracht en waar dat vandaan kwam. Ik noem het confrontaties, maar eigenlijk was het gewoon eerlijkheid: de groepsleden reageerden op wat ik zei en deed. Ik zal nooit vergeten dat toen ik eens zei dat ik niet boos was, de groepsleden langzaam begonnen te lachen. Eerst glimlachen en toen steeds harder (en het was geen uitlachen): ik was blijkbaar overduidelijk wel boos, maar had het zelf niet eens in de gaten.

Dat was trouwens ook heel apart: soms kon het er heftig aan toegaan en er is heel wat afgehuild, maar soms werd er ook echt gelachen. Nu ik dit opschrijf en er weer aan terugdenk besef ik hoe bijzonder het eigenlijk was: een plek waar je zo eerlijk kunt zijn.

Ik mis het soms gewoon."